suryn

Andrzej Sulima-Suryn (ur. 7 listopada 1952, zm. 6 maja 1998) wiązał się z Warmią i Mazurami. Przemierzał lasy i polne drogi Mazur i Warmii. Był jednym z tych, którzy swoją obecnością i twórczym duchem ochrzcili okolice Węgajt, Jonkowa i Pupek. Przyczynił się do zagnieżdżenia Teatru Wiejskiego „Węgajty” właśnie w tych stronach. Symboliczny wyraz dał temu 4 września 1999 roku, podczas dnia poświęconego pamięci poety, Wacław Sobaszek, przebierając się za Suryna, tzn. założył kapelusz, oblekł kostium i wyjął zza pieca kostur zmarłego przyjaciela; był on wędrownikiem, więc miał kilka domów: rodzinny w Krzyżu Wielkopolskim, u benedyktynów w tynieckim klasztorze – przyjaźnił się z ojcem Adamem Kozłowskim, któremu dedykował wiersz "Tyniec":

Słyszę głosy
- mgła tańczy
między murami

W Lubiniu odwiedzał ojca Jana Berezę. Domem Suryna było mieszkanie Waldemara Czechowskiego na Widzewie w Łodzi, a także gospodarstwo Krzysztofa Łepkowskiego (rolnika, historyka sztuki, biodynamika). Suryn zadomowił się także w siedzibie Teatru „Węgajty” i w stojącym nieopodal budynku, zwanym „Robakiem” (na pamiątkę poprzedniego właściciela Warmiaka Robakowskiego).

Program obchodów, podczas dnia poświęconego pamięci poety 4 września 1999 roku, był bogaty. O godz. 11 nastąpił przedpremierowy pokaz filmu Waldemara Czechowskiego pod tytułem „Za światłem”, po projekcji promocja książki Andrzeja Sulimy-Suryna „Światło”, potem w największym pomieszczeniu stodoły artystycznej wspomniano poetę, na środku ułożono kamienny krąg tybetański – Suryn inspirował się lamaizmem. O godz. 14.30 rozpoczęła się wędrówka Drogą Suryna, podczas niej: hommage á Andrzej Suryn – Portret artysty pędzla Jana Rylkego i Tkaniny Krystyny Misiak. Około godz. 16 w lesie pomiędzy Gotkami a Nowym Kawkowem Krzysztof Łepkowski odsłonił „Kamień pamięci” Suryna. O godz. 17 w kościele w Nowym Kawkowie „Schola” pod kierunkiem Wolfganga Niklausa wykonała Requiem. W siedzibie Stowarzyszenia Teatru Wiejskiego „Węgajty” o godz. 19 otwarto wystawę „Suryn – rękopisy, rysunki, zdjęcia”, Stanisław Sojka wystąpił z recitalem, śpiewając piosenki między innymi do słów Sulimy-Suryna. Dzień pamięci zakończyło „Nocne czuwanie”, podczas którego śpiewał Mieczysław Litwiński.

Zbigniew Chojnowski
Zmartwychwastały kraj mowy. Literatura Warmii i Mazur lat dziewięćdziesiątych s. 107-108
Olsztyn 2002

Zamieszczone na stronach teatru rysunki Andrzeja Suryna zaczerpnięte zostały z książki:
Andrzej Suryn Myśli. Surynowe aforyzmy
(wybór i opracowanie Waldemara Czechowskiego)
wydanej przez Oficynę Przyjaciół Łódź 2001

Więcej informacji o Andrzeju Surynie na stronie:
http://www.suryn.procinema.pl/

do góry