Teatr Węgajty

11-042 jonkowo węgajty 18 tel./fax: (0048-89) 5129297 kier. art. wacław sobaszek

e-mail: wioskateatralna@gmail.com dojazd do teatru księga gości BLOG linki

SPEKTAKLE:

Teatr "Na Perone" (Koszyce, Słowacja)

Wnętrzności krowy

Papierowa ballada: katar jelit czyli skojarzenia na temat przemocy i poetyki życia. Ciemna droga poprzez system trawienny naszej pamięci. Okrutna i poetycka pół-historia, która odbywa się w chwiejnej ale rozpoznawalnej przestrzeni.

grają: Peter Kočiš, Zuzana Psotková, Jana Wernerová
reżyseria, projekt światła, tekst: Jan Komárek (CZ)
głos: Lenka Suchánková (CZ), Dominika Divišová (CZ)
światło: Robo Farkaš

Inscenizacja jest koprodukcją słowacko-czeską, premiera 21.11.2010 w Fabryce Mięsa w Pradze czeskiej. Projekt finansowany przez słowackie Ministerstwo Kultury i przez Europejską Stolicę Kultury - Koszyce 2013

Wędrówka drogą krowich wnętrzności, poprzez strach, ból i grzech. Kompozycja oparta na ruchu i świetle, sytuacja teatralna nasycona atmosferą i zaczątkowa, która nosi ślady Szeptów i krzyków Bergmana, może przypominać Larsa von Trier, posiada sekretne przejście w wiek Markiza de Sade'a, jak również parę białych skrzydeł. Zawiera dotkliwą pamięć Holokaustu i daje lekki posmak Kamasutry.

Nina Vangeli, "Dance Zone"

Teatr Węgajty / projekt terenowy

Ziemia B

... pytanie o przyszłość w kolażu scen skompilowanych według metody paranoiczno- krytycznej Salvadora Dali...

Motto: Granatowa otchłań bydlęcych oczu jest jak lustro, w którym widzimy siebie jako ożywione mięso...
(Andrzej Stasiuk, Jadąc do Babadag)

Teksty:
Edward Stachura, Bertold Brecht, Konstanty Ildefons Gałczyński, Betka Volny, David Zelinka, Paulina Miu Zielińska, Wei Yun Lin-Górecka

Wykonawcy: Moti Aszkenazi, Zofia Bartoszewicz, Magdalena Drozdowicz, Iza Giczewska, Emilia Hagelganz, Karolina Placha, Erdmute Sobaszek, Wacław Sobaszek, David Zelinka, Paulina Miu Zielińska, Basia Grzybowska

Inscenizacja:
Wacław Sobaszek

Ziemia B jest, jest drugim, po Wodzie 2030 spektaklem, w którym próbujemy dotknąć tematu katastrofy ekologicznej. Ten spektakl również, tak jak ten pierwszy pokazany był najpierw w Dziadówku. W miejscu, gdzie od ponad dwudziestu lat zajmujemy się rewitalizacją "chodzenia po wołoczebnem", obyczaju, który bardzo mocno związany jest z żywiołem ziemi. Obyczaj jest wczesnowiosenny. Chodzi się po ziemi, pieszo, wdychając jej zapach, przedtem, w czasie zimy nieobecny. Patrzy się na nowo zaorane pole i czasami jest tak jakby się widziało samą nagość ziemi. Istnieje dość osobliwy przekaz, antropologiczny mit założycielski, opowieść o pierwszym wołoczebniku, który był przeciągany w pozycji poziomej po roli. Mając naśladować ruchy miłosne, spełniał zadanie magiczne, zapewniał urodzaj w tym roku. Tyle mitologia. Z nią kontrastuje obraz upadającego rolnictwa, starzejących się wiejskich ludzi. W tym zatopionym w przeszłości świecie pokazujemy spektakl, który jest nawiązaniem do korzeni tego świata, ale skierowany jest wyraźnie w przyszłość. Ponieważ Ziemia B inspirowana była bardzo mocno obrazami przemysłowej hodowli i produkcji mięsa. Nie każdy wie, lub pamięta, że ta wywracająca do góry nogami tradycyjny rolniczy chów zwierząt hodowlo - produkcja to jedno z głównych źródeł CO2. Gwałtowny wzrost produkcji w ostatnim czasie to efekt gwałtownego wzrostu konsumpcji mięsa w krajach, tzw. młodej demokracji. Konsumenci w tych krajach usiłują za wszelką cenę naśladować i doganiać obywateli najbogatszych krajów. Na przykład Polacy doganiają już rekordzistów, mając statystykę 72 kilogramów mięsa rocznie na głowę obywatela. Taki był początek Ziemi B, wykonany wiosną 2011. Było to działanie w dwóch kierunkach, według zasady "roots and shoots" (korzenie i pędy), zgodnie z filozofią Jane Goodall. Podobne działanie próbowaliśmy zastosować w końcu lata w Albanii, pokazując tam Ziemię B. O Albanii można powiedzieć, że jest to kraj jeszcze młodszej niż nasza, wschodzącej dopiero demokracji. Z drugiej strony konteksty bałkańsko mitologiczne odsyłają do warstw głęboko ukrytych. O jednym i o drugim opowiemy w trakcie sesji, 13 listopada.

Teatr "Na Perone" jest partnerem w ramach projektu:

do góry